การใช้สารกระตุ้นทางชีวภาพของกรดอะมิโน

เชื่อกันโดยทั่วไปว่าโปรตีนประกอบด้วยกรดอะมิโนมากกว่า 51 ชนิด โดยปกติแล้ว กรดอะมิโนที่ประกอบด้วย 11-50 ตัวจะเรียกว่าโพลีเปปไทด์ และกรดอะมิโนที่ประกอบด้วย 2-10 ตัวจะเรียกว่าโอลิโกเปปไทด์ (หรือที่เรียกว่าโอลิโกเปปไทด์ หรือเปปไทด์ขนาดเล็ก) กรดอะมิโนเดี่ยวเรียกอีกอย่างว่ากรดอะมิโนอิสระ และน้ำหนักโมเลกุลสัมพัทธ์ของกรดอะมิโนอิสระนั้นน้อยที่สุด ตามทฤษฎีเชื่อกันว่ายิ่งน้ำหนักโมเลกุลเล็กลงก็ยิ่งดูดซึมได้ง่ายขึ้นแต่อาจไม่เป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน กรดอะมิโนอิสระหลายสิบชนิดจะแข่งขันและเป็นศัตรูกันในกระบวนการดูดซึมโดยพืช เช่นเดียวกับธาตุอาหาร 16 ธาตุที่เราคุ้นเคย การส่งเสริมซึ่งกันและกัน การแข่งขัน และการเป็นปรปักษ์กัน

แม้ว่าเปปไทด์ โอลิโกเปปไทด์ และกรดอะมิโนจะค่อยๆ สลายตัวจากโปรตีน แต่โอลิโกเปปไทด์มีหน้าที่ทางสรีรวิทยาที่เป็นเอกลักษณ์ (การควบคุมการเจริญเติบโต การต้านทานโรค ฯลฯ) ซึ่งกรดอะมิโนไม่มี และพืชดูดซึมได้ง่ายกว่าโดยไม่ต้องใช้พลังงานในตัวเอง โอลิโกเปปไทด์และโพลีเปปไทด์ยังเป็นฮอร์โมนภายนอกของพืชซึ่งมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาพืช กลไกของฮอร์โมนโพลีเปปไทด์มีความซับซ้อนมาก มีเพียงโอลิโกเปปไทด์เท่านั้นที่สามารถมีส่วนผสมที่แตกต่างกันได้หลายพันแบบ

สารกระตุ้นทางชีวภาพของกรดอะมิโนที่มีประสิทธิภาพสูงไม่เพียงแต่ง่ายเหมือนกับการประกอบด้วยกรดอะมิโน โอลิโกเปปไทด์ และเปปไทด์เท่านั้น บริษัทต่างชาติหลายแห่งจะเพิ่มสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพบางชนิดที่สามารถเพิ่มการทำงานได้ เช่น อนุพันธ์ของกรดอะมิโน โดยพิจารณาจากกรดอะมิโนทั้งหมด , ชุดวิตามิน, เบทาอีน, สาหร่ายทะเลและสารสกัดจากพืชอื่นๆ ใช้ประโยชน์จากการทำงานของสารออกฤทธิ์เหล่านี้อย่างเต็มที่ รวมกับกรดอะมิโน เพื่อให้มีบทบาทมากขึ้น