استفاده از اسید آمینه زیست محرک

به طور کلی اعتقاد بر این است که یک پروتئین از بیش از 51 اسید آمینه تشکیل شده است. معمولاً آنهایی که از 11 تا 50 اسید آمینه تشکیل شده اند، پلی پپتید و آنهایی که از 2 تا 10 اسید آمینه تشکیل شده باشند، الیگوپپتید نامیده می شوند (همچنین الیگوپپتیدها، پپتیدهای کوچک نیز نامیده می شوند). اسیدهای آمینه منفرد نیز اسیدهای آمینه آزاد نامیده می شوند و وزن مولکولی نسبی آمینو اسیدهای آزاد کوچکترین است. در تئوری، اعتقاد بر این است که هر چه وزن مولکولی کوچکتر باشد، راحت تر جذب می شود، اما ممکن است دقیقاً اینطور نباشد. یک دوجین اسید آمینه آزاد مختلف در فرآیند جذب توسط گیاهان با هم رقابت می کنند و با هم مخالفت می کنند، درست مانند شانزده عنصر مغذی که با آنها آشنا هستیم، تبلیغ متقابل، رقابت و تضاد.

اگرچه پپتیدها، الیگوپپتیدها و اسیدهای آمینه به تدریج از پروتئین ها تجزیه می شوند، الیگوپپتیدها عملکردهای فیزیولوژیکی منحصر به فردی دارند (تنظیم رشد، مقاومت در برابر بیماری، و غیره) که اسیدهای آمینه فاقد آن هستند، و جذب گیاهان بدون مصرف انرژی خود آسان تر است. الیگوپپتیدها و پلی پپتیدها نیز هورمون های درون زا گیاهی هستند که نقش مهمی در رشد گیاهان دارند. مکانیسم هورمون های پلی پپتیدی بسیار پیچیده است. فقط الیگوپپتیدها می توانند هزاران ترکیب مختلف داشته باشند.

یک محرک زیستی اسید آمینه بسیار کاربردی نه تنها به سادگی حاوی اسیدهای آمینه، الیگوپپتیدها و پپتیدها است. بسیاری از شرکت های خارجی برخی از مواد فعال بیولوژیکی را اضافه می کنند که می تواند عملکردها را افزایش دهد، مانند مشتقات اسید آمینه، بر اساس کل اسیدهای آمینه. ، سری ویتامین ها، بتائین، جلبک دریایی و سایر عصاره های گیاهی، از عملکرد این مواد فعال، همراه با اسیدهای آمینه، برای ایفای نقش بیشتر استفاده می کنند.